Vrienden noemen mij ook wel de stadse boerin. Ja, dat is het hokje waarin ik geplaatst wordt door mensen die mij goed kennen. Nu ben ik niet bepaald fan van het hokjes denken. Toch is het iets wat onbewust gebeurt. En in dit geval denk ik dat het hokje mij wel goed past. Ik zal je vertellen waarom.
Ik ben boerendochter, opgegroeid in een dorpje met maar liefst 500 inwoners. Inmiddels verhuisd naar ‘de grote stad’ Groningen. De afwisseling tussen de boerderij en de stad vind ik echt heerlijk. En ik ben wat dat betreft ook wel van alle markten thuis. Zo ga ik met veel plezier in nette kleding de stad in om een wijntje te drinken. Of ik trek mijn panterregenlaarzen aan voor Lowlands (het moet wel een beetje in stijl zijn natuurlijk). Tegelijkertijd zie je me ook op een schuurfeest met een biertje in de hand of zelfs in de veewagen naar een concert van Normaal. Laten we zeggen, ik sta voor veel dingen open!
Maar genoeg over de stadse boerin. Misschien ben je ook wel benieuwd waarom ik deze pagina ben gestart. Het antwoord hierop is simpel. Ik vind schrijven leuk. Dat is altijd al zo geweest. Vroeger was het al mijn droom om een eigen tijdschrift te beginnen. Helaas is dat er nog niet van gekomen zoals je merkt. Maar wie weet hè… ooit! Nu was ik een tijdje geleden bij mijn ouders. Helemaal in mijn element een verhaal aan het vertellen in geuren en kleuren, over wat ik allemaal beleefd had. Toen kwam mijn moeder – nadat ze me had uitgelachen – met het idee: “Schrijf deze verhalen toch eens op, ook al doe je het alleen maar voor jezelf.”
En daar ben ik dus net mee gestart. Stiekem toch wel in de hoop dat het voor iets meer mensen is dan alleen voor mijzelf mam.. Mijn pagina is nu nog niet rijkelijk gevuld, maar ik blijf lekker schrijven en hoop dat je het leuk vindt om te lezen!